Branding the city

Branding the city, η πόλη της Λάρισας ως ένα πεδίο δράσεων.

Μόρας Αντώνης, Δαστιρίδου Κωνσταντίνα

Bόλος, Σάββατο 31 Μαρτίου, ώρα 11.15, αμφιθέατρο τμ. Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και περ. Ανάπτυξης του Παν/μιου Θεσσαλίας

(info: ideatopos.org)

Περίληψη Εισήγησης

Η διαχείριση της εικόνας μίας πόλης εμπεριέχει μία διαρκή προσπάθεια περιορισμού της πίσω από μία συνεκτική έκφραση/σύμβολο, με απώτερο σκοπό την ευκολία επικοινωνίας της επιβεβλημένης ιδέας αυτής. Αυτή η ιδέα της πόλης αποτελεί το εμπορικά φιλικό πρόσωπο ενός αφηρημένου προιόντος το οποίο στις μέρες μας γίνεται αντιληπτό ως ένα πεδίο επενδύσεων. Είτε αναφερόμαστε στο Guggenheim effect, είτε στη disneyfication, η πόλη προσεγγίζεται ως ένα ιεραρχημένο δίκτυο αξιών το οποίο oφείλει να συντηρεί τη θεαματική του αναπαραγωγή, πιστή στην ιδέα της εικόνας της και των ιδεοληψιών της. Με αυτό τον τρόπο παράγονται αφαιρέσεις και γενικεύσεις οι οποίες αποβάλλουν ένα πολύ μεγάλο πλέγμα σχέσεων, κοινωνικών και πολιτικών κυρίως, το οποίο είτε δε δύναται να απεικονιστεί, ή δεν είναι οπτικά φιλικό.

Η έρευνα που διεξάγουμε με αντικείμενο την πόλη της Λάρισας επιχειρεί την προσέγγισή της πέρα από την εικόνα της. Αντί του σχεδιασμού από την οπτική του πουλιού/θεού, και τη διαχείριση της ως μίας αφηρημένης εξιδανικευμένης κατάστασης, επιχειρείται η εστίαση στις αντικουλτούρες εκείνες που σημαδεύουν την πόλη ως παράλληλες γλώσσες, εξωτερικότητες της πολεοδομίας και του αστικού σχεδιασμού, γλώσσες οι οποίες επαναπροσεγγίζουν την αστικότητα και την υλικότητα αυτής μέσα από τη μεταστροφή και επαναδιαπραγμάτευση των ορίων της, από κάτω προς τα πάνω με αποτέλεσμα τη δυνάμει παραγωγή αστικών γεγονότων τα οποία δεν υπακούουν σε ιεραρχημένες σχέσεις. Η μελέτη αυτών των γλωσσών αποσκοπεί στη συστηματοποίηση των σχέσεων τους σε σχέση με το αστικό περιβάλλον και το χώρο γενικότερα, με απώτερο σκοπό τη διερεύνηση της δυνατότητας υιοθέτησης στοιχείων-μορφημάτων αυτών, ως διαχειριστικών αρχών σε ένα επαναπροσδιορισμένο στρατήγημα αστικού «προγραμματισμού».

Επιστημολογικά εστιάζουμε στις αντικουλτούρες εκείνες οι οποίες στηρίζονται στη συμμετοχή και εκτυλίσσονται στον αστικό χώρο ενώ αρχικά διακρίνουμε δύο γενικές κατηγορίες γύρω από δύο βασικές έννοιες που επιχειρούν να προσδιορίσουν αρχικά τη σχέση με το χώρο: το ίχνος (outsider art, graffiti, stencils, tags, αφισοκόλληση, markers, φωτογραφία δρόμου κα.) και την τροχειά (skateboarding, bmx, fixed gear, ποδηλατοβόλτες, τζοκινγκ, parkour κα.).   Μεθοδολογικά για την προσέγγιση της υπόθεσης έγινε βιβλιογραφική έρευνα στη σχέση παρακουλτούρων και χώρου, συνεντεύξεις με άτομα που συμμετέχουν σε τέτοιου τύπου δράσεις και διανεμήθηκε ηλεκτρονικά ερωτηματολόγιο με απώτερο σκοπό την παραγωγή «διαγραμμάτων απόκλισης» τα οποία επιχειρούν τη χαρτοποίηση των κόμβων εκείνων που μπορούν να δυνητικοποιήσουν τον αστικό ιστό ως αποτέλεσμα της αλληλεπίθεσης πολλαπλών ποιοτήτων και παράλληλων γλωσσών. 

Το κειμενο της εισηγησης αναδημοσιευτηκε και εδω  >>>